Daar is ‘n lief ou…

hartbeeshuisie,op ‘n plek so wyd en vry..

Vyf-en-dertig kilometer vanaf die ingangshek van die Kgalagadi Oorgrenspark,staan hierdie dierbare ou huisie.Dit staan bekend as die Auchterloniemuseum.Dis piepklein,het drie vertrekkies en inligting oor die destydse lewenswyse in die Kalaharie,is teen die muur aangebring.

Tydens die Eerste Wereldoorlog,is watergate met die hand langs die Auobrivier gegrawe.Dit sou sorg vir water vir die SA troepe indien die destydse Suidwes-Afrika van daar af binnegeval moes word.

Tussen 1913 en 1919 het ‘n Skotse opmeter,Roger “Malkop”(blykbaar was hy bietjie van ‘n woestaard)Duke Jackson,die area opgemeet en verdeel in plase.Vandaar die baie Galliese name,wat steeds vandag vir baie watergate in die park,gebruik word.Daar is name soos Strathmore,Craig Lockhart,Dalkeith,Montrose,Monro en Auchterlonie.

Na die wereldoorlog is blankes en later kleurlinge op die plase gevestig.Die boorgate is onderhou en opgepas deur hulle,maar mettertyd het die plase verlate geraak.Dis ‘n harde plek om te oorleef.

In 1931 het die Minister van Lande,Mnr. Piet Grobler,die area tot nasionale park verklaar.Die boorgatoppassers is uitgeskuif na ‘n area suid van die park,langs die Kurumanrivier.

Vandag is die park oorgelaat aan sy regmatige inwoners en die mens is net daar om die watergate in stand te hou en die wonder van die pragdiere in hul eie omgewing te geniet!

Gerestoureerde kraalmuur…op ‘n hoogte langs die Auobrivier.

Hierdie put is met die hand gegrawe.

Die put van bo af.Dis geweldig diep en ‘n mens staan verwonderd dat iemand dit met die hand uitgegrawe het!Moderne mense het natuurlik dit goed gedink om klippe daarin te gooi!Tsk,tsk!

Hoog op ‘n bult staan hierdie huisie, bokant die vlakte van die Auobrivier.Daar kort net ‘n rokie uit die skoorsteen.

Die voorkant.Klein venstertjies en dik mure hou die hitte en koue buite.