Op eensame geheime paaie deel 7

Nadat ons in die wonderlike fontein geswem het en lekker onder die bome uitgespan het,vat ons weer die langpad.Hierdie keer na ander geheime paaie.Die dae is vreeslik lank en ons ry maklik tien ure op ‘n dag,rustye ingesluit.Die son gaan eers agtuur onder en dan is daar nog tot halfnege genoeg lig.

Langs die pad sien ons hierdie wilde warrelwind.

Ons ry alweer teen ‘n woeste berghang uit en ek oorweeg dit amper om liewer agter die voertuig aan te loop!

Gelukkig is die pad nou weer afdraand,maar klipperig!

Wat hierdie erge pad die moeite werd maak,is hierdie pragtige bottelboom.Pachypodium lealii groei in rotsagtige gebiede en word medisinaal aangewend aan wonde en vir oorinfeksie.

Selfs die honde kry swaar hier.Hierdie een het mank en kruppel,in die wasige hitte agter sy maat aangesukkel.

Honde word nie baie respekvol behandel nie en moet self kos en water soek.Dit gee nuwe betekenis aan “lae hond” en dit breek my hart om te sien hoe hierdie diere mishandel word!

Laatmiddag kom ons verby ‘n suiping en beeste,skape en bokke drom hier saam.

Ons slaan kamp op tussen Mopaniebome op ‘n dor vlakte.

Hierdie Himba veewagter kom op sy donkie verby en smeek ons vir bietjie water.

Dankbaar galop hy in ‘n stofwolk weg die skemeraand in.

Waar ons kamp,vind ek interessante dinge,soos hierdie bokspoorspinnekop (SEOTHYRA)se nes in die klipperige sand.Dit lyk soos die spoor van ‘n bok en hierdie spinnekoppe kom net in Suider-Afrika voor.

Ons was ooggetuie van die dood van hierdie skerpioen.’n Massiewe swart skerpioen het hom gevang en gesteek.Ongelukkig het ek nie my kamera byderhand gehad nie en die volgende dag het ek die ongelukkige prooi netjies uitgelê en gefotografeer.Toevallig was daar ‘n klein springspinnekoppie ook op die toneel.Hierdie foto is spesiaal vir Sonel,ons spinnekopliefhebber!