Ek haat globalisering!

Soveel dinge het verander,vandat die mens mobiel begin raak het.Skaars ‘n eeu gelede was ‘n motor en vliegtuig nog vreemde rygoed.Toe ek ‘n kind was,was Jan Smutslughawe(intussen verander na Johannesburg Internasionaal en nou bekend as Oliver Tambo Internasionaal)net ‘n klein geboutjie in ‘n oop veld vêr buite Johannesburg.

Daar was bitter min vlugte buiteland toe en die enkele binnelandse vlugte was beperk tot Kaapstad en Durban met melktreinstoppe op Bloemfontein en Kimberley.Ek onthou my eerste vlug was in ‘n Dakota…so ‘n skuins vliegtuig op die nat koue aanloopbaan…vêr gevlieg…Kimberley toe!Ek was omtrent so drie jaar oud.Dit het ‘n geweldige indruk op my gemaak,veral toe die huise soos pophuisies uit die lug gelyk het.

Later is die lughawe vergroot en dit was ‘n heerlike Sondagverdryf om in die lughawerestourant (die enigste een en baie grênd )te gaan eet en te kyk hoe die vliegtuie opstyg en land.Lugwaardinne en vlieëniers het status gehad,want dit was ‘n hemelse werk en passasiers was spesiaal en besonders,want dit was nie elkeen beskore om te vlieg nie,veral nie oorsee nie!

Ek onthou hoe ons na skyfievertonings van familie en vriende se oorsese toere genooi is en aan die gelukkiges se lippe gehang het,terwyl hulle vertel van vêrre lande en vreemde kulture.

Nou in die hede,is mense wêreldwyd binne sekondes in verbinding.Om te vlieg is nie meer snaaks nie en enige lughawe is soos ‘n besige treinstasie…niks romanties of besonders meer nie.Jongmense soek avontuur,gesinne immigreer na beter weivelde en gemeenskappe verander en voel bedreig deur nuwe inkomelinge met ander gewoontes en kulture.Onrus begin broei en rassisme steek kop uit.

Bomme word geplant om mense vreesbevange te maak.Groepe wil die wêreld beheer op hulle voorwaardes.Waar vreemdes nou meerderhede word,word bestaande ou kulture onderdruk en met politieskorrektheid gedwing om stil te bly en indringers terwille te wees.Die hele wêreld is besig om sienderoë te verander…binne ‘n kort tyd!

My hart is vanaand baie seer…twee van my kinders het vandag..toevallig op dieselfde dag..die niet in verdwyn!Een is vanmiddag twee-uur vort en die ander een vertrek vanaand sewe-uur.Hulle het groener weivelde gaan soek.Ek haat globalisering,want dit skeur families uit mekaar en bring net hartseer.

Môre voel ek weer beter….

Veervolkies

Kortbeksuikerbekkie(mannetjie)..Collared Sunbird

Groottroupant..Purple Roller.

Reusevisvanger..Giant Kingfisher.

Rooipootelsie.(Black-winged Stilt).Die skerp bek herinner aan ‘n skoenmaker se els..die instrument waarmee hy gaatjies in die leer druk.

Nimmersat besig om te vis vir paddas,vis en ander ongewerwelde waterdiere…Yellow-billed Stork.

Nimmersat se pragtige broeidrag is ‘n bloedrooi kaal gesigvel.

Hier is hy/sy in volle broeidragskoonheid…pienk getinte vlerkdekvere en rug,asook die rooi gesigvel en pienk bene.

Nimmersat is nou sat visgevang en rus bietjie op haar hurke!

‘n Skelm kykie op daardie pragtige pienk dye en gelerige kuite…effe spierloos,maar tog pragtig!

Hierdie geveerde spog met die mooiste naam…Geelkeelkalkoentjie.(Yellow-throated Longclaw)Let op sy ongelooflike kloue.Sy agterste naels steek aan die onderkant van die tak uit en lyk soos krom pendorings!Die Engelse naam pas ook baie goed.

‘n Baie besondere en skaars veervolkie:Onvolwasse Witrugnagreier(Immature White-backed Night-Heron)Dit was een van my opwindendste oomblikke toe ek hierdie skugter nagvoëltjie vanaf ‘n dobberende bootjie op die Okavangorivier kon “skiet”!

Naby

Madame volstruis.

Klipspringer rammetjie en ooitjie.

Na die heerlike reën van verlede week,het hierdie paddastoele uit die grond opgestoot.

Klein denkertjie.

Dis wat leeus die beste doen…vas aan die slaap,poot in die lug!

Rooibekrenostervoëltjie neem ‘n gratis rit op renoster se skof.

So ‘n leeu-asem kan darem stink!

Fyntjies en delikaat.

Ou Hapoor die wildehond.

Hapoor se bosluisbesmette oor van naby.

Mengelmoes van leeupote met eskaders lastige insekte.

Boshappies

Ruiter het pas ‘n lekker watergogga gevang!

‘n Happie van ‘n ander geur…heerlike bolletjie olifantmis vir mamma en pappa miskruier se kleinspan wat een van die dae gaan uitbroei.

Rooiborsbyvreter gooi sy sprinkaanhappie in die lug op,voordat dit keel en maag se kant toe gaan.

Ou bromvoël het ‘n bek vol kos en hy hardloop al wat hy kan weg van sy familie,om eenkant alleen te gaan vreet.

Is dit nou wat ‘n mens vraatsig noem?Sommer ‘n padda,’n vet kriek,twee skerpioene(kyk mooi,daar is twee angels sigbaar langs die padda se agterpoot)en nog iets anders!

Manewales teen die berg

Die dierbare Oscar Olifant verskaf ons verdere plesier met sy vretery teen die berg.Sy groot lyf beur oor die vuurwarm rotse reguit op ‘n bossie af.Teen hierdie tyd is dit omtrent elfuur die oggend en die son steek ons in die voertuig.Dit sit ons egter nie af nie en ons byt vas vir nog ‘n uur!

Net mooi balanseer en pluk dan die kanniedoodbos met wortel en tak uit!Mens sien net stof spat.

Posisioneer homself horisontaal en begin lekker vreet…eers die sappige sagte takkies en blare!

Kou en kou en kou…..

Die bossie word al hoe kleiner en kleiner,maar die kake moet werk!

Tot die voete word ingespan om vas te trap en die laaste takkies en blare af te stroop.

Nog net die harde basis is oor,maar dit verg baie kouwerk met sterk tande.

Uiteindelik klaar!

O,nog nie!Daar steek nog die laaste kouseltjie uit,maar nou is hy weer oppad boontoe na die volgende bos!

Die hele proses het ‘n uur geduur en ons braai intussen uit en besluit om ou grote vaarwel toe te roep.Ons ry na ‘n hoogte en kyk vir oulaas uit oor die wonderlike woestynwêreld,waar ons die laaste ses dae deurgebring het.Die langpad huis toe lê voor,maar ons gaan beslis terugkom!

Uitsig vanaf die hoogte met ‘n laaste blik op Oscar doer regs onder,oppad rivierbedding toe.

Gevolgtrekking:Oscar doen wat hy wil,wanneer hy wil,hoe lank hy wil,hoe hy wil…omdat hy kan!

 

Woestynreus van die Huab

Ons ry uit die rivierbedding in die rigting van die vlakte duskant die berge.Van ver af sien ons ‘n klein swart kolletjie en hoe nader dit kom,besef ons dis ‘n olifant.Hy is nat en vol modder en kom juis van die natuurlike fontein aan die voet van die berg.Hy het heerlik gebad en homself met modder bespuit.

Ons kameras kliek en kliek,want so ‘n rare gesig sal ons nie gou weer kry nie…’n woestynolifant met ‘n ware woestynagtergrond.Omdat hulle gewoonlik in die rivierbeddings tussen plantegroei gesien word,is mens ietwat teleurgesteld wanneer die woestynelement nie so duidelik op foto’s vertoon nie.Daar is altyd te veel groenigheid!

Hierdie olifantbul staan bekend as Oscar en hy behoort tot die olifanttrop wat in die Huab- en Abba-Huabrivierbeddings beweeg.

Ek plaas ‘n reeks foto’s van twee wonderlike  ure wat ons saam met hom verwyl het:

Doer kom hy…

Al nader…

en nader.

Hy is amper by ons..

en sy modderjas blink in die oggendson.

Skielik draai hy effens en kyk na ons!

Hy wil effens vies lyk,maar gee ons net ‘n waarskuwing om ons afstand te hou!Hier is hy koning en mense moet dit respekteer.

Ons verskuif van posisie,want hy is flink oppad iewers heen.Ons probeer nog vasstel wat die ou gaan doen!

Hy beweeg uit die sand uit om ‘n draai aan die voet van ‘n koppie.

Waarheen is ou grote nou oppad?

Met sy logge liggaam klouter hy al stofopskoppend,die berg uit!

Word vervolg…