‘n Briefie in ‘n ou boekrak.

Gister breek ons die ou boekrak in ons TVkamer uit.Ons woon al 30 jaar in hierdie huis en het die huis gekoop met die einste rak.Dus is dit omtrent al veertig jaar oud.Daar was ‘n effense oomblik van hartseer en nostalgie,maar die vooruitsig op meer ruimte en iets nuuts,het my gou opgebeur!

Nadat die hele spul uitgebreek is en die stof effens gaan lê het,sien ek ‘n opgevoude papiertjie tussen die splinters en hout lê.

Ek herken dadelik die skrif as dié van my middelste dogter,toe sy klein was.Ek lees en die trane rol sommer….sy is duisende kilometers van hier af in ‘n vreemde land,maar ‘n vergete briefie van ‘n langvervloë kindertyd het haar vir ‘n oomblik styf teen my aangedruk…

Dié briefie het nou ‘n ereplekkie tussen al my kinders se “kunswerkies” en skryfgoedjies van lankgelede!