Wat sien ek daar..?

Na ‘n wonderlike twee weke in die Kgalagadi-Oorgrenspark,is ek weer terug om  die wonder van daardie ongelooflike plek,met julle te deel.

Dis ‘n omgewing wat immer verander.Dis nooit dieselfde nie.Verlede jaar toe ons daar was,was dit bitter warm en kurkdroog en die rooi sandduine was amper kaal.Hierdie keer was dit ‘n totale verrassing…na genoeg somerreën,is die veld oortrek met gras en plante. Oral is blomme en nog enkele skoenlappers wat die naderende byt van die winter tot dusver oorleef het.

Die diere is vet en gesond en om elke draai staan troppe rooihartbeeste,springbokke en blouwildebeeste…om nie eers te praat van koning leeu en sy vrouens nie!

Ek skop af met my gunsteling dier…die stille atleet van die vlaktes.

Wat sien ek daar…seker weer ‘n boomstomp!

Toe nou nie!Die pragtige kat verskyn uit die gras.

Hy kom al nader,teen die middagson.

Die jagluiperd is die vinnigste landdier en kan ‘n spoed van tot 70 kilometer per uur handhaaf oor kort afstande.Honderd kilometer per uur is ook al gemeet!

Hier is hy in sy volle glorie…die mooiste kat op aarde!

(Hierdie blog is veral vir Hanneliese en Wolfie).