SAPS..minus die S.

Vir die lesers wat nie weet nie,SAPS staan vir South African Police Service.

Gister gaan die uwe en Gogo,my huishulp,polisiestasie toe om net twee ID-afskrifte te laat waarmerk vir haar polis wat nou gaan uitkeer.Daar gekom,staan daar ‘n plaat polisievoertuie…die klein VW-Gholfies…die wêreld vol geparkeer.Lyk of daar ‘n groot byeenkoms is.Nietemin parkeer ek my karretjie styf tussen ‘n vangwa en ‘n Gholfie.

Gogo gaan sit in die ry en ek hang buite rond…gril my dood vir die stoele waarop duisende sitvlakke daagliks van een kant na die ander,voortskuif in die ry!Daar is net drie mense wat saam met haar wag.By die toonbank is ‘n sersant besig om ‘n verklaring af te neem.’n Ander ou sit en skryf stadig in ‘n groot boek met sulke vuilgevatte haasore.’n Derde een sit en staar in die niet met ‘n stapel goed voor hom.Die stempel waarvoor die drie in die ry gekom het,lê op ‘n onbemande toonbank!

Buite hang ‘n polisievrou met dik grimering en ‘n volronde agterstewe,doelloos rond.Sy vra waarvoor ons daar is en ek beduie ons missie.Later kyk sy op haar horlosie en sien …oh,lunch break is over…skommel stadig die vertrek binne en gaan sit by die stempeltoonbank.Ek sug van verligting,want die ry het nog nie ‘n aks beweeg nie en die een ou voor Gogo,sit al meer as ‘n uur en wag en hy begin al kook onder die kraag!

Polisiemama vind egter ‘n leêr wat sy moet teken,belangriker as diens aan die publiek..en skommel weer uit die vertrek buitentoe.Die stempel lê steeds onbeman!Sy kom verby my en ek vra haar vreeslik mooi of sy nie net gou die drie mensies wat wag,kan help nie.”Just now” is die antwoord en sy verdwyn by ‘n deur in,om nooit weer tevoorskyn te kom nie.

Intussen het een van die drie wat saam met Gogo wag,buitentoe gekom vir vars lug en ons tweetjies leun teen die muur en ontleed die situasie van die flinke dienslewering.’n Konstabel kom verby en vra aan my geselsmaat waarvoor hy daar is.Die uniformman beduie daar is ‘n karavaan twee meter van ons af,weggesteek agter ‘n groot wit kontrepsie,wat lyk soos ‘n ou watertenk.Wragtag,daar sit ‘n tante en sy tjap tjop-tjop almal se papiere wat gewaarmerk moet word…daar was toe nie eers iemand in die ry nie.Handig as niemand die plek kan sien nie né!

Ek stoom die kantoor binne en vertel vir Gogo en die ander ou wat nou al amper twee ure wag,van my “vonds”!Ek vra toe die tannie in die karavaantjie,waarom daar nie eers ‘n papiertjie geplak is teen die wit kontrepsie om die plek aan te dui nie…haar ontwykende antwoord: “Elkeen kry ‘n uur op ‘n dag ‘n beurt om hier te stempel en dis nou my uur”.

Ek kan nie glo dat die fris polisiemama nie vir my gesê het van die karavaantjie nie.Ek en sy het tien minute lank ‘n vriendelike gesprek gehad reg by die wit kontrepsie,wat lyk soos ‘n ou watertenk.Gemeenheid,of oor ek haar tyd opgeneem het in “lunch hour”?

Ek slaan my hande saam en rol my oë…SAPS minus die S!