Perdeby is…

nou moedeloos verby! Hierdie is nie bedoel om ‘n treurmare van selfbejammering te wees nie, maar…

na die vierde verkoue in vier maande,tien ton snotdoekies, x-strale van my longe, is die diagnose bronchitis…sommer bromkaaitjies in goeie Afrikaans.😄

So tussen die kuggery en internet wat al die hele week af was, was ek maar skaars.Ek is darem nog hier…geseënd met ‘n paar toegeplakte oë elke oggend…so pienk soos pienk toffies en aan die brand soos kole vuur….beslis nie geskik vir leeswerk op liguitstralende instrumente soos rekenaars, lêptoppies en I-pads nie.

Hulle noem dit ‘n grênd naam soos “conjunctivitis” of so-iets.Ek kan julle verseker die toestand is alles behalwe elegant soos wat die naam klink! Een kyk in die spieël en dit lyk of ek reeds een van die eerste slagoffers van Armageddon was. Na so ‘n bietjie lou water en wegveeg van ongewenste uitskeidings, kan ek darem weer vir so ‘n wyle sien wat om my aangaan. Al wat tans rosig pienk aan my is, is my kokende ooglede.

Die goeie nuus is,dat ek uitstekende druppels gekry het en ek kan langer as tien minute hier rondkuier!

Ek dink my tien minute is haas verby…tot wedersiens…kug,kug,kug..hegge,hegge,kug…

Eish, dié winter het my hard geslaan!