‘n Positiewe storie…

vir my medelandgenote wat deesdae gebukkend gaan onder vreesgedagtes en angstigheid, oor al die gemors wat hier aangaan.

Ons paaie het agtien jaar gelede gekruis. Alles het gebeur toe ons besluit het om ons kombuis te laat oordoen. Saam met die kontrakteur wat die sloping en heropbou gedoen het, het hierdie jong man, pas agtien, sy opwagting gemaak. Hy is sommer opgelaai voor een van die groot teëlwinkels en is aangesê om ons nuwe kombuis te teël.

Die outjie het kop neergesit en lang ure gewerk om uiteindelik ‘n pragtige eindproduk te lewer. Sy skaam nederigheid het ons opgeval en sy goedkoop besigheidskaartjie het sy weg gevind tussen al die ander kaartjies, van mense wat ons altyd in en om die huis vir onderhoudwerkies nodig kry.

Deur die jare het ons gereeld van hom gebruik gemaak…hier teëls gelê, daar geverf, muurtjies gebou vir terasse, daklekke herstel, loodgieterswerk…enige iets denkbaar.Natuurlik het ons hom aanbeveel by vriende ook en sy reputasie het begin groei.

Waar hy in die begin, met sy swaar werkstrommel en teëlsnyer, per taxi hier aangekom het, kon hy nou vir hom ‘n ou afgeleefde bakkie aanskaf. Al het die voertuig gehoes en geproes en meestal in ‘n rookwolk weggetrek, het hy eindelik sy eie wiele gehad!

Soos die jare aanstap het hy steeds baie werk by manlief se besigheidskantore en werkswinkel gedoen…groot kontrakte, soos mure en store gebou en natuurlik verf- en teëlwerk. Later kon hy vir hom ‘n beter bakkie aanskaf en ‘n klein ryding vir sy vrou.

Hy dink niks daarvan om tot saans sewe-uur en soms later te werk nie.Onlangs het hy al ons huis se vloere gelamineer. Dit was ‘n geweldige groot projek, maar hy het dit uitstekend gedoen en in ‘n rekord tyd.

Vandat manlief afgetree het, het hy die man onder sy vlerk geneem, vir hom mooi besigheidskaartjies ontwerp, gehelp met sy beplanning en finansiële bestuur. Hy noem manlief sy mentor.

Gister is ons genooi na sy huis in die Township en wat ‘n heerlike verassing wag toe daar op ons! Hy het self stuk vir stuk vir hom ‘n baie mooi huis gebou. Alles is nog nie klaar nie, maar hy wou vir sy mentor wys hoe hy vooruit geboer het. Die huis is pragtig geteël, drie ruim slaapkamers, twee badkamers, pragtige oopplan eetkamer, kombuis en sitkamer, asook ‘n dubbelgarage.

Nog was dit nie die einde van die verassing nie. Uit die kombuis het die heerlikste kosgeure gewalm. Nadat ons sitgemaak is, is ‘n beker met warm water nader gebring en oor ons hande uitgegiet in ‘n skottel, waarna ons ons hande kon afdroog aan ‘n silwerskoon vadoek.

Sy pragtige vrou, bring toe ‘n bottel sjampanje nader en nadat die prop geskiet is, is ons hartlik bedank vir alles wat ons vir hulle as gesin beteken het. Daarna verskyn klaar geskepte borde met reuse hope gegeurde rys en heerlike hoender en slaai. Dit was heerlik en ek het my knuppeldik geëet. Gewoonlik eet ek omtrent ‘n kwart van so ‘n bord, maar uit ordentlikheid het ek elke ryskorreltjie verorber.

In al al die jare wat ons hierdie jongman ken, het hy tweemaal geld geleen en elke sent terugbetaal, sonder dat ons daarvoor moes vra. Hulle het drie pragtige kinders en hy vervul sy rol as pa, op ‘n besondere manier.

Vanuit ‘n makoekoe (sinkhuisie) het hy deur harde werk, eerlikheid en integriteit homself opgewerk tot waar hy vandag is. Die ekonomie lyk sleg en die boubedryf is dood, maar hy soek onverpoos vir enige werk, blameer niemand nie en hou hom nie op met politiekery nie.

Op grondvlak is daar nog steeds baie welwillendheid tussen Suid-Afrikaners. Daar is baie sulke mooi stories, maar politici met agendas en die pers, dryf wigte tussen mense in. Ek wens diesulkes kan in ‘n stofwolk verdwyn!!