Bosstories

Na die onlangse laat somerreën, lyk die bos soos ‘n paradys. Die gras staan hemelhoog en orals vlieg insekte, skoenlappers en motte om hul laaste funksies te verrig, voordat die seisoen draai na winterslaap. Die voëls kwetter in die bome en die lowergroen plantegroei, bring ‘n ongekende atmosfeer van vrolikheid vir die bosbewoners, groot en klein.

Lientjie Luiperd is vol lewenslus. Sy klouter in die bome rond…

Spring af…

Skrik haar amper flou toe Mammie Mientjie haar stilletjies bekruip…

Ja, jy moet altyd paraat wees, my meisiekind…

Soos die twee aanstap en Mammie Mientjie hul gebied afmerk, spring Lientjie in elke denkbare boom en bespied die wêreld…

Niks daar nie…af na die volgende boomstomp…

Te laag, ek kannie oor die gras sien nie…

Daar gaan Mammie, ek beter byhou…

In die bos moet mens altyd versigtig wees…

Mammie Mientjie neem die voorhoede en konsentreer kliphard op die omgewing, elke sintuig ingespan…

‘n Lekker hoë termiethoop, dien as uitkykpos en daarvandaan kan gevaar en moontlike kos bespied word…

Mammie hou ‘n wakende ogie, terwyl Lientjie ‘n bietjie verder op haar eie verken…

Sy waag dit nie te vêr nie…

Wie loer so nuuskierig tussen die bome uit? Kammie Kameelperd het lankal ons posisie weggegee en die rooibokke het laat spaander…weg is ons ontbyt!

Laat ons maar doen wat alle katte goed kan doen…

Te lekker…

Nou is dit Lientjie se beurt om ge-aai te word…

Ai, dis salig om styf en veilig teen Mammie te lê…

Vir oulaas nog ‘n oor skoon lek…

Innige diereliefde…

Rustelose Lientjie se nuuskierigheid dryf haar alweer om verder te verken…

Kom nou Mammie, ek is honger en ons moet daardie rooibokke gaan bekruip…

Ek kom skat, wees net geduldig…

Hier laat ons die twee met rus…ons wil hulle nie steur terwyl hulle jag nie.

(Alle foto’s geneem op Londolozi in die Sabi-Sandwildtuin, aangrensend aan Krugerwildtuin).