Dissipline, dissipline, dissipline!

Dis vroegoggend en die Adoonsfamilie wei rustig in die rivierbedding. Kotie Kees kam versigtig deur Bessie Bobbejaan se dik pels, terwyl Kareltjie styf teen haar sit.Dis nog koud, maar die goue lig van die eerste sonstrale gooi die mooiste kleur oor die landskap..

Mamma Meitjie sit rustig terwyl Kiepertjie sy oggendmelkies gulsig opslurp…

Skielik is daar ‘n oorverdowende lawaai en Mamma Meitjie vat die pad met oopgesperde lippe, terwyl Kiepertjie angsbevange aan haar klou…

Bondeltjie Bobbejaan spring verskrik in sussie Katryn se arms. Albei staar angstig na waar die lawaai vandaan kom…

Katryntjie hou vir Bondeltjie styf vas terwyl hy nuuskierig oor haar skouer loer…

Die lawaai is nou eens so erg en die ontstigte tweetjies klou mekaar stywer vas…

Brolloks, die leierbobbejaan hardloop al boggommend agter ‘n skreeuende Fielies aan…

“Vandag trek ek jou basvelle af!” Brul hy verwoed…

Na ‘n hewige jaagtog deur bome en bosse, vang Brolloks uiteindelik vir Fielies. Die stomme outjie kan net tande wys en laag kruip voor die vreesaanjaende harige monster..

Intussen sit almal die pettalje en gade slaan…

O jinne toggie, wat gaan nou gebeur? Bondeltjie jy moet nou mooi kyk wat jong bobbejaanmannetjies nie mag doen nie, hoor…

Seun, laat ons mekaar nou mooi verstaan…jy dek nie weer een van die wyfies in hierdie trop nie. Jy is ‘n snotneus en nog nat agter die ore…

Hierdie verhaal het werklik gebeur. Twee reuse mannetjies het twee snotneuse gejaag en dit was die vreeslikste gegil wat die twee stouterds aangehef het. Uiteindelik was daar geen geweld nie, net hierdie dissiplinêre praatjie deur die Alfamannetjie.