Simbiose

Geelbekrenostervoël (Yellow-billed Oxpecker) was teen 1897 heeltemal uitgewis in Suid-Afrika, maar het onverklaarbaar 82 jaar later weer verskyn in die Kruger Nasionale Park. Min is  bekend oor hierdie  voëls, maar daar is tans navorsing oor hulle.

Die uitsterwing was as gevolg van Runderpes ( aansteeklike virale siekte wat vee en sommige wilde diere aantas) en giftige stowwe waarmee vee gedip is teen bosluise. In 1979 het hulle skielik begin verskyn in die Shingwedzi area, sonder enige menslike betrokkenheid van hervestiging.

Vandag is hierdie voëltjies steeds skaars, maar getalle neem tog wonderbaarlik toe. Hulle word dikwels saam met Rooibekrenostervoëls op veral buffels opgemerk. Een stukkie goeie nuus uit die natuur!

 

Die natuur verstom my elke dag

Al ooit dit gesien? Twee parende Gestreepte Skaapstekers (Striped Skaapsteker) in die aand in ‘n boom…

Die koninklikste dier wat die aarde bewandel…

Gaap lekker…

en doen wat alle katte doen, rol op sy rug…

Sit regop en bespied die omgewing…

Jagluiperd (Cheetah) op sy mooiste…

Doer

kom hy…

bietjie nader…

Perfekte foto, maar wat sit op sy vlerke?

Swartaasvoël (Lappet-faced Vulture)…

Gering en genommer…hoekom?Die spesie is gelys as bedreigd en navorsers probeer om tred te hou met die voëls wat in die natuur oor is. Vergiftiging en weereens gebruike vir muti is van die hoofoorsake. Omdat aasvoëls so ontsettend goed kan sien, bestaan die bygeloof dat die gebruik van aasvoëldele, kan help om in die toekoms te sien….uggghhhh!

Die Swartaasvoël is die agressiefste van Afrikavoëls en kom gewoonlik laaste by ‘n karkas aan om dan die harde taai dele soos vel en senings af te skeur.

Haai jy…

Gaan sit op ‘n ander plek!

Ongeskikte dierasie!

Jou ou boelie, jy gaan nou ‘n ding sien…

Laat ek net eers by die viswaters kom…

Ek sien iets…stadig, stadig…

Kop skiet vorentoe…

Hét hom!!

Bietjie klein…

Maar dis darem ‘n voorgereggie…

Elke bietjie help…

Vaste grond toe, voordat iemand my vissie kom steel…

Dis wat gebeur as rowers jou sware vangs wil afvat en die fotograaf staan en slaap…

Sjoe!!

Ek het meer as sestig jaar gewag vir hierdie dag. Toe gebeur dit op Woensdagmiddag 13 November 2019 in die Sabi-Sandreservaat…

Ongelukkig was sy kop in ‘n bos weggesteek, maar ek kon saggies oor sy skubbe streel..

en my verwonder aan die fluweelagtige tekstuur, al is dit hard…

Die skropmerke, waar hy pas tevore vir insekte gegrawe het, wys spore van skerp kloue…

‘n Ogie loer onder die bos uit na my en dalk besluit hy om homself in ‘n bolletjie op te rol…

Ietermagô (Pangolin) besluit hy wandel verder op sy etensuur…

So skaars soos hoendertande en wie moet ons bedank?

Die sotte wat handel dryf in hierdie onskuldige diere. Die skubbe wat hulle teen predatore moet beskerm, is ironies genoeg juis waarvoor hulle so meedoënloos gejag word…

Die skubbe word gebruik in tradisionele Asiese medisyne, veral in Sjina en Viëtnam. Daar word geglo dat dit sekere siektes kan genees. Die vleis is ook ‘n lekkerny en ornamente word gemaak van die skubbe. Die skubbe bestaan uit keratien, dieselfde stoffasie as naels en hare van die mens en besit geen medisinale waarde nie! Dis dieselfde as waarvan renosterhoring gemaak is…hoe dom en onnosel kan mense nog wees?

Die Ietermagô is die dier waarmee die meeste handel gedryf word en hulle getalle het onrusbarend afgeneem en hulle sal heel waarskynlik binnekort uitgewis wees!

My hart bloei vir hierdie onskuldige diertjies en dis seker die eerste en laaste keer wat ek die voorreg sal hê om een te sien.

 

Besoek aan Suid-Afrika se mees omstrede dorp, deel 2

Hierdie gemeenskap het duidelik hard gewerk om hul dorp netjies en leefbaar te maak. Die gemeenskapsaal…

Die netjiese sportvelde…

Die Afrikaner se geskiedenis word sterk aangehang en Christelikheid is baie belangrik. Op Monumentkoppie is borsbeelde van vorige staatspresidente en eerste ministers…

Paul Kruger figureer ook sterk…

‘n Verslete vlag waai op die koppie. Dit wys ‘n seuntjie met opgerolde moue…

Tussen die presidentebeelde pryk ‘n beeldjie van hierdie seuntjie, in die hoofposisie…

Die geheim word ontrafel, wanneer mens die onderskrif lees…

Halfpad teen die koppie op, is die Ierse Monument, ter ere aan die Ierse vrywilligers wat saam met die Boerekrygers, in die Anglo-Boereoorlog teen Brittanje geveg het. Die monument was aanvanklik in 1976 in Brixton, Johannesburg, onthul. In 1992 is dit afgebreek vir kommersiële ontwikkeling en na Orania geneem…

Uitsig vanaf die koppie, oor die kerk, dorp en omgewing…

Vir meeste Suid-Afrikaners is die volgende museum aanstootlik, want Hendrik Verwoerd was die vader van Apartheid…

Sekerlik een van die interessantste monumente wat ek al gesien het, is die Koeksistermonument…

Die onderskrif verduidelik hoekom koeksisters so deel van Afrikanerkultuur is…

As jy lus is vir hierdie lekkernytjie…

Betaal dan ook sommer met die geldeenheid van die dorp. Dit staan bekend as die Ora en is eintlik maar ‘n koepon met dieselfde ruilwaarde as Suid-Afrika se Rand…

Dit het ‘n vervaldatum en heelwat voorwaardes op die agterkant. Elke koepon is persoonlik geteken deur twee lede van die Orania Sakekamer…

Kunstenaars het ook hul intrek in die dorpie geneem…

‘n Kleurvolle kwekery met allerhande ou gemorsies, maak dit ‘n vrolike plek om ‘n ete of drinkdingetjie te geniet…

Selfs die kamerpot het sy ereplekkie…

Ou weegskaal…

en ploegskaar…

Lekker boerekos kan hier bestel word…

Engelse kunstenaar se winkeltjie…

Hy neem die fantastieste foto’s, is van Natal en hy sê niemand pla hom omdat hy Engels is en op Sondae handel dryf nie.

Ek sluit af, deur te sê, ek het met ‘n oop gemoed die dorpie besoek en dat ek aangenaam verras was. Ek stem nie saam met hul beleid van eksklusiwiteit nie en ek is lankal verby verheerliking van volkshelde en nasionalisme. Daarmee gee ek steeds ruimte aan elkeen wat voel dis hoe hy sy lewe wil leef en ek toon respek daarvoor.

Vir Toortsie

Toortsie het ‘n pragtige blog geskryf oor haar pop, Sôrtie en nadat sy ‘n foto geplaas het, kon ek nie help om te dink ons poppe lyk baie na mekaar nie. Hier is my ou Lalie,’n hele vier-en-sestig jaar oud…

Dankie Toortsie, jou mooi vertelling het weer mooi herinneringe oopgemaak en my opnuut ou Lalie laat waardeer. Die babygro wat sy aanhet, is omtrent veertig jaar oud. Sy gaan ook nou nuwe klere kry!

Besoek aan Suid-Afrika se mees omstrede dorp

Hierdie dorp is jare lankal in politieke omstredenheid gehul, omdat ‘n groep Afrikaners hulle hier gevestig het en die dorp tot eksklusief blank verklaar het. Die hele inslag is volkseie kultuur, taal, godsdiens en onafhanklikheid van alle vreemde arbeid.

Ons was werklik verras toe ons die dorpie binnery. Nadat ons deur verskeie vuil, vervalle plattelandse dorpe is, was hierdie ‘n absolute juweeltjie langs die Oranjerivier, met sy verskeie uitgestrekte landerye en besproeiingssisteme oral sigbaar..

Ons het tuisgegaan in ‘n pragtige oord reg langs die rivier..

Dit word beman en bewerk deur slegs Afrikaanse jongmense. Die kokke en kelners in die pragtige restaurant is ook almal jong vriendelike Afrikaners…

Dit was ‘n voormalige konstruksiedorp van Departement Waterwese vir die Oranjerivierwaterskema en het vervalle en verlate gestaan. In Desember 1990 is die dorp deur die Afrikanervryheidstigting op ‘n veiling gekoop en amptelik op 1 April 1991 ge-open, waarna mense begin intrek het.Dit was ‘n moeilike tydperk, want die dorp was vervalle en geld was min. Tog het hierdie mense saamgestaan en agt-en-twintig  jaar later is dit ‘n gevestigde gemeenskap en ‘n pragtige skoon dorp met ‘n hele aantal nuwe huise..

Daar is geen slaggate in die paaie nie en selfs die grondpaaie wat in die meerderheid is, is in ‘n uitstekende toestand..

Orals is netjiese kennisgewingborde, slegs in Afrikaans en ook ‘n herwinningskema…

Straatname is vernoem na verskeie edelstene soos Smarag- en Diamantstraat..

asook die name van voëls…

Hare Akademie en Salon Beulah vir hare en skoonheid, alles opgerig deur bouers, telers en vakmanne uit die gemeenskap..

Mooi winkelsentrum…

Interessante beroep en benaming daarvoor…

Word vervolg…volgende keer meer oor die kultuur.