Die wildehondfamilie se achilleshiel

Dis ‘n warm somersmiddag in die bos. Pappa Walmpie Wildehond (sy naam het hy tewyte aan sy stink asem) het pas ‘n heerlike rooibokbladbeen vir die vyf jongelinge in sy trop gebring. Sy baard is bebloed, want hy het pas saam met die ander volwassenes in die trop, ‘n vangs gemaak. Dit is sy taak om die kleintjies verder te beskerm terwyl hulle gulsig vreet…

Die spannetjie is maar te bly en storm gulsig op die stuk vleis af…

Dis ‘n gestoei, toutrekkery en bakleiery …

Terwyl hulle besig is, kry iemand snuf in die neus, vir ‘n gratis maaltyd. Helsim Hiëna het pas ‘n heerlike modderbad gehad en sy maag grom van die honger…

Hy sluip skelm nader…

Mens kan sy asem ruik…

en die parasiete in sy maanhare sien…

Hy storm vorentoe en gryp die kleingoed se vleis en verorber dit met een hap…

Die kleingoed is heeltemal onverwags betrap en vlug vinnig die bosse in. Pappa Walmpie, wat intussen bietjie afgedwaal het, ruik onraad en kom vinnig aangedraf…

Te laat! Helsim is lankal weg en smak nou sy lippe van pure lekkerkry. Pappa is nou in die moeilikheid, want hy het afgedwaal, terwyl hy kinders moes oppas…