In die hartjie van die uitgestrekte land, Botswana, woon ‘n besondere veervolkie. Sy is ‘n pragtige werfhoendertjie, sandkleurig soos die omgewing en met karakter soos min. Haar verhaal begin, waar sy as jong hennetjie eendag deur die draad van ‘n tentkamp, naby die dorpie Tsootsha, gekruip het. Sy het nie besef waar sy is nie, maar hierdie plek het baie aanlokliker gelyk as die armoedige huisies, in die omgewing. Al is hier net vyf tente, is die tuin vol lekker skropplekke en bosse waar sy kan skuil.
Tjoekie is gou lekker ingeburger en steur haar min aan die toeriste wat elke dag daar inval, na lang reise oppad na orals.
Eendag, so heel aan die begin van haar intrek , kom daar gaste van ‘n vêr plek, iets wat klink soos Gauteng. Drie monsteragtige dierasietjies spring uit die voertuig en begin skrop en beenlig op haar werf. Sy stap nog so ewe verergd en houtkerêrie daar rond, toe ‘n swart wollerige blits op haar afpyl. Ongelukkig kan sy nie gou genoeg wegkom nie en die liederlike Schnauzer hol daar rond met ‘n hele bek vol van haar stertvere.
Rittelend van die bewerasie gaan kruip sy in die kampeerders se kleedkamer weg, waar ‘n gas ‘n week later kom aankondig, dat daar ‘n hoender in die storthokkie is. Dalk het haar koppie al hierso begin raas, want na dese het sy besluit sy is ‘n mens.
Tjoekie neem haar intrek op die bank op die stoep van die kampbestuurder se tent en ten spyte van twee kieterkatte en ‘n reuse pragtige Rottweiler, genaamd Bella, is sy glad nie bang om haar kleim af te steek nie!
Soos die tyd aanstap, raak sy al hoe meer kontant en lê sommer elke dag ‘n eiertjie of twee. Aan die begin wou Bella en die katte haar skraap, maar met so ‘n sterk karaktertjie het hulle nie rekening gehou nie.
Die tent is nou sommer haar eie en sy wals selfversekerd daar in en uit, net wanneer sy wil…
Selfs as haar mensmamma TV kyk soek sy ‘n lekker sagte been uit om op te staan, die “pound seat” in die tent…
Sy en Bella raak groot vriende en Bellatjie het dit op haar geneem om die eiertjies op te pas…
Mammie bederf haar met heerlike kossies, want sy broei dan nou kastig…
Natuurlik lê sy net windeiers, want daar is nie ‘n haan in die omtrek nie. Mammie hoop dat die vleisies wat sy vir Tjoekie voer, dalk vleiseiertjies sal skep…sal nogal voordelig wees…
Tjoekie en Bella slaap saans amper lepel op die bank…
Tjoekie laat selfs toe dat mens haar koppie streel en dan maak sy sulke broeis hoendergeluidjies. Haar kam is sag en vuurwarm en dis die lekkerste gevoel om daaraan te vat.
Mag Tjoekie nog lank die veerkoningin van die Kalahari wees!
( Hierdie inskrywing is met die toestemming van ‘n baie spesiale vrou. Sy woon winter en somer in ‘n tent in die middel van Botswana. Haar geselskap is haar twee katte, hond Bella en hennetjie Tjoekie. Sy maak die heerlikste kos en mens kuier ‘n hond uit ‘n bos uit saam met haar…’n besonderse ervaring!)
🐔💟
LikeLiked by 1 person
Wat ‘n ongelooflike storie!
LikeLiked by 1 person
Dis die dierbaarste hennetjie, Aletta.
LikeLiked by 1 person
Wat ‘n oulike storie :):) Hoenders is so slim en het so veel persoonlikheid!
LikeLiked by 2 people
Sy moet nog net praat, Karin!
LikeLike
Ag dis nou oulik! 😁
LikeLiked by 2 people
Dankie Toortsie.
LikeLiked by 1 person
Hennetjie en hond sê dankie vir die groot eer om op jou blog te verskyn!!! Dis n SUPER SPROKIE….
LikeLiked by 1 person
Wat ‘n spesiale hoender is dit! En selfs meer spesiaal is die verhouding met die hond. Liewe groete X
LikeLiked by 1 person
Dankie vir inloer, Matroos.
LikeLiked by 1 person
Dit klink regtig soos ‘n sprokie!
LikeLiked by 2 people
Dis die oulikste hoendertjie, Hester.
LikeLiked by 1 person
My soonsuster het ook verlede jaar vir haar ‘n oulike hoendertjie aangeskaf en hy het uitgedraai om ‘n beneukste klein kapokhaantjie te wees. Pragtige ding, maar nie ‘n goeie troeteldier om in die dorp aan te hou nie en sy moes hom na ‘n plot toe stuur. Groot hartseer, want sy is baie erg oor haar diere.
LikeLiked by 1 person
Kapokhaantjies is regte kapokhaantjies en hulle kraai ook dag en nag!🐓😀
LikeLiked by 1 person
Ag ek hou van sulke stories !!! Hulle is maar dun gesaai.
LikeLiked by 1 person
Dis baie opbeurend. Dankie vir inloer, Monica.
LikeLiked by 1 person
Een hen met een karakter en pit.
Zo zie je er niet veel.
LikeLiked by 1 person
Dankie.
LikeLiked by 1 person
Ag is dit nie oulik nie.
LikeLiked by 1 person
Sy is dierbaar, Tina.
LikeLiked by 1 person
Misschien kun je er nog een vis naast zetten?
LikeLiked by 1 person
😄😄🦈🐟
LikeLike
What a beautiful, heart-warming story – baie dankie daarvoor!
LikeLiked by 2 people
Ek is bly jy het dit geniet, Anne.
LikeLike
Dis nou ‘n besonderse verhaaltjie. 😁❤
LikeLiked by 1 person
Dankie vir inloer.
LikeLiked by 1 person
Dis so ń besonderse storie, Dina. Net môre vertel ek dit vir my klein asjas, sy behoort dadelik op haar eie hen aan te dring. En dankie tog dat daar mense soos hierdie vrou is.
LikeLiked by 2 people
Ek sien daar gaan hoender gekoop word!
LikeLike
Geef mij maar de hond! Brrr een kip…
LikeLiked by 1 person
Hou jy nie van hoenders nie?
LikeLiked by 1 person
Jawel maar niet vastpakken!
LikeLiked by 1 person
Regte windlawaai!
LikeLiked by 1 person
Dankie vir inloer, Dries.
LikeLiked by 1 person
Dis darem te oulik. Sy het sekerlik kapokkie in haar bloed. Hul skrik mos vir niks nie. Ons het n swart haantjie Kokkie gehad wat saans op die bank se leuning kom sit hier by jou skouer. Dan kuier en gesels hy saggies met jou. Hy het later sy twee hennetjies oortuig om ook in te kom en by hom te sit. Hennetjies was nie baie in hul skik nie. Sulke hoendertjies het mannemoed om honde aan te vat. So nbondel Schnausjies het haar skoon oordonder!
LikeLiked by 1 person
Sy is nogal ‘n groot hoender…’n regte Botswana special. Ag dis te oulik van jul haan met die hennetjies. Die Schnauzertefie is die skuldige. Sy jag en jaag alles wat leef. Amper was Tjoekie bokveld toe! Van daardie tyd af word ons brakkies net op leibande toegelaat…ons eie reëling.😄
LikeLiked by 1 person
Ja dis met my ook so. Hul luister mos net wanneer hul wil. As hul iets in hul kop kry gaan hul daarvoor. Dis hoekom ek Trompie ook maar aan sy leiband hou. Hy is egter baie goed gemanierd as hy moet.
LikeLiked by 1 person
Wat geweldig! Een heel bijzondere vriendschap. Een kip en een hond die op haar eitjes past.
LikeLiked by 1 person
Dit was vir my so verbasend, Eveline. Dis hoekom ek daaroor geskryf het.
LikeLike
Vrolijke vogelgroet,
LikeLiked by 1 person
Dankie Rob…geveerde groete vir jou.
LikeLike
Dit is nou so oulik.
LikeLiked by 1 person
Baie dankie.
LikeLike
Ag Tjoekie is te dierbaar!!!! Askindhet ek ‘n troetel hoender gehad en hullesal altyd na aan my hart lê
LikeLiked by 2 people
Hoop dit het jou bietjie opgekikker.
LikeLiked by 1 person
Sommer baie. En uiteindelik is ek gesond. 🙂
LikeLiked by 1 person
😄
LikeLiked by 1 person
Wat ‘n wonderlike storie, ek kan eintlik al hoor die geluide. Wat ‘n lewe en vrede het daardie vrou.
LikeLiked by 1 person
Sy werk hard, want sy moet sorg dat die tente skoon is en sy moet regstaan vir etes as daar gaste kom. Ons het haar goed leer ken, want ons bly al die laaste vyf jaar altyd daar by haar ruskamp oor, as onstussen Namibië en SA reis.
LikeLiked by 1 person
Ek sit dit op my bucket list daai een, dit klink awesome- sy werk hard, maar dink haar siel het soveel vrede.
LikeLiked by 1 person
Wat een heerlijk verhaal. Ik geniet hiervan. Lief ook, zo samen met de hond. groetjes, Hanneke
LikeLiked by 1 person
Dankie dat jy kom lees het, Hanneke.
LikeLike
Een leuk verhaal.
Kon niet alles goed lezen maar het vertaalprogramma heeft mij goed geholpen 😉
LikeLiked by 1 person
Dankie dat jy kom lees het, Frans.
LikeLike
Dis nou so oulik met haar windeiertjies… en die rottweiler 💜
Laat my dink aan ons mak hoender wat my ma uit desperaatheid laat slag het toe ons uit die bloute ongenooide gaste vir ete gekry het. Daar sit ons met trane in ons oë om die tafel en kyk hoe die gaste aan ons troeteldier smul. Ons was verbied om te sê waar die vars hoender sommer so uit die lug uit vandaan gekom het.
LikeLiked by 1 person
O jinne, ek sou dit nie oorleef het nie! Ek hoop nie julle het saam geëet nie.
LikeLiked by 1 person
Nee, ons sou nooit daardie hoender afgesluk gekry het nie. 😕
LikeLiked by 1 person
Leuk verhaal met fantastische foto’s
LikeLiked by 1 person
Dankie, Marylou.
LikeLike
❤❤❤❤❤ uitsonderlike vriendskap xx
LikeLiked by 1 person
Dankie dat jy kom lees het.
LikeLike
Bly jy kon die besonderse vrou se besonderse hennetjie so oulik verewig
LikeLiked by 1 person
Dankie Abrie…dit was vir my so lekker om die storie te skryf.
LikeLike
Well this odd grouping sure has me curious! A chicken in a tent with the TV on…the dog laying carefully near the eggs…looks like a great story.
LikeLiked by 1 person
I am so sorry that you can’t understand my language, but the pictures do speak for themselve, like you have correctly seen. This hen lives in a little tent lodge in the middle of Botswana. Our journey takes two days and we usually sleep over in this lodge. There is a lady running the lodge and it is her dog and chicken. The chicken just arrived someday out of nowhere and made herself at home. She is such a lovely creature!
LikeLike
Wow, so funny. I like the idea of staying overnight in a tent lodge….and yes, sometimes chickens can be very sweet, right? Thanks!
LikeLiked by 1 person
Shoe… dankie, ek het ook nou lekker gekuier!! 😉
LikeLiked by 1 person
Dankie dat jy vanoggend my spul blogs kom lees het. Ek waardeer dit baie!
LikeLiked by 1 person
Ek wens net ek kry meet kans… daar is ‘n hele klomp SA blogs wat ek volg… en nooit gemoeg tyd kry om oordentlik te kuier nie! Dis vir my altyd ‘n plesier om by jou ‘n draai te gooi… die Kalahari is hoor op my droomlys!! HOOG!! 😉
LikeLiked by 1 person
Lekker Kalahari!
LikeLike
Mooi veerverhaal dankie. Laat my verlang na my plothoendertjies
LikeLiked by 1 person
Ek het ook sulke hoendertjies gehad. Mens raak nogal geheg aan hulle.
LikeLike