'n Blog oor die natuur en allerdaagse gebeure,wat die lewe interessant maak
suutjies!
Die duine en woestyn hier rondom Swakopmund,huisves ‘n skat van lewe.Op die oog af lyk dit soos groot hope sand op ‘n gruisvlakte,met ‘n paar bossies hier en daar.Moenie glo nie,klim uit jou voertuig,sit jou bril op,neus teen die grond en soek,soek…totdat jy kry!
Die les wat ons leer:Moenie met jou voertuig,quadbike,motorfiets of voete,oor  bosse ry of trap nie.Die heel beste is om daardie speelgoed tuis te los en suutjies te trap in hierdie fyn wonderwêreld wat skaars sigbaar is!
teen ‘n sandduin af te gly nie!
Elke oggend stap hy hier verby,somer en winter…die ou geboë grys man.Langs hom stap sy getroue metgesel aan ‘n leiband…’n pragtige Welsh Terrier,jonk en lewendig,maar rustig-gehoorsaam.
Soms stop die man en gesels met verbygangers,meestal onbekendes,wat oor sy pragdier uitvra.’n Hond is altyd ‘n aanknopingspunt,maar dis waar die gesprekke bly,kort,leeg en betekenisloos.
Gewoonlik stap hy afgemete.Soms stap hy stadig.Soms tuur hy oor die oseaan.Soms staan hy sommer net stil.Die hond is altyd getrou langs hom.
Smiddae kom hy weer verby,stap weer afgemete,stap weer stadig,tuur weer oor die oseaan en staan sommer net stil,die hond steeds getrou langs hom.
Wat is die mens tog?’n Vlietende asem wat vir ‘n kort tydjie die aarde bewandel,jonk en vol bravade van die jeug,met ‘n gewaande idee van onsterflikheid.Soos die tyd aanstap,die ontnugtering van ideale wat nie verwesenlik word nie en die harde werklikheid van die lewe met sy volle aanslag,wat mens soms asemloos op die knieë dwing…net platgeslaan!
Die goeie en slegte tye snel verby en voor jy wis,is dit net ‘n herinnering van wat was en al wat oorbly is ‘n verlangende teruggryp na die verlede,soos in die gedagtewêreld van ‘n eensame ou man.
NS.Ek voel sommer vanaand nostalgies,na al die lelike gebeure van die afgelope week.Dit laat my opnuut besef hoe broos en onvoorspelbaar die lewe is.
Rotsformasies waarvan die skoonheid die asem wegslaan,is oral in Namibië sigbaar.Die volgende foto’s het ek in Damaraland geneem.
Tot verlede Woensdag was dit nog krimpkoud hier in Swakopmund.Die ysige suidewind het oor die koue Benguelaseestroom  getier en ons in jasse en serpe ingedwing!Soggens was die vensters toegewasem en misvingers het klewerig aan alles geklou.
Dagbreek op Donderdag maak ons die gordyne oop,geen wasem,geen mis,geen nattigheid!Toe weet ons …hy is hier…Oompie Ooswind!Eers het hy stadigies sy lui-warm asem oor alles begin blaas,net om ons mak te maak vir wat kom.Teen die middag buig die palmbome om,die meeue stoei teen die wind en die lug is een groot rooi stofbal!
Die hitte wat van die woestyn af walm,brand die neusgate,dring deur die digste vensters en laat mens en dier soos afkop-hoenders rondlê.Stof dring deur alles en elke happie kos het ‘n lagie natuur bo-op.Dit help nie om te vee nie,die stof warrel net in die lug op om dan jou neusgate te verstop en jou met niesbuie en erge sinus te laat.
Die heerlikste van Oosweer,is die ongelooflike laatmiddae en aande,waar mens in die middel van die winter tot laat ‘n doppie kan kap langs ‘n braaivleisvuurtjie.Dan het die wind gaan lê en net ‘n salige louwarmte bly oor.
Ek het al voorheen hierdie verskynsel verduidelik,maar doen dit weereens vir my nuwe lesers:Wanneer dit baie koud word in die binneland,vorm daar ‘n aflandige trog van lug,wat dan oor die warm woestyn afsak,ontaard in ‘n dor warm wind en in die proses stof en sand saamwaai,wat dan uiteindelik in die Atlantiese oseaan beland.Dit kan ‘n week tot twee weke aanhou.
Die temperatuur is tans net 31 grade C..beter as gister se 34!Teken dat die weer begin draai na “normaal”!
Die laaste twee foto’s is spesiaal vir Hanneliese en Wolfie…ter herinnering aan hul wonderlike naweek!
Perdeby,manlief en die drie Schnauchers weer die langpad Namibië toe.Dis twee dae se reis…net so amper 2000 kilometers.Dag een ry ons deur twee grensposte(Skilpadhek en Pioneer)tot in Tshotsha in Botswana en slaap daar in ‘n klein lodge met drie tente.Ons het al groot vriende geword met die bestuurderes van die klein juweeltjie en kan nie wag om haar weer te sien nie.Gewoonlik kook sy vir ons regte boerekos en kap ons ‘n botteltjie wyn saam met haar!
Die volgende dag is dit weer vroeg op en dan deur die twee grensposte…een uit Botswana uit en een in Namibië in.Dis nogal ‘n hele riekmeroul met die honde,want die regte sertifikate,staatsveeartsstempels en wat ookal,moet voorgelê word.Soms is dit ‘n nagmerrie en sukkel ons met die burokrasie,maar mens bly maar rustig,glimlag en maak asof jy heeldag tyd het.
Dan is dit Gobabis vir lekker koffie en brandstof en dan lok Windhoek,Okahandja,Karibib,Usakos en vyftig kilometer van die see af,begin die Schnauchers te tjank,want Swakopmund lê in die verte!
Daardie laaste ent is die langste!
Perdeby sal oor ‘n paar dae weer hier rond zoem.Mooibly tot dan!
Welcome to my world - experiences of a middle-aged Wanderer
My stories
Virtuele Begrafnisse | Virtual Funerals
It's Religion, stupid!
On Safari and More about photos and photography writing and life experiences....
Myriad memories frozen in time
Ik ben creatief bezig met fotografie, experimenteren maar vooral genieten.
'n Blog oor die natuur en allerdaagse gebeure,wat die lewe interessant maak
British Wildlife & Photography
Musings on Life - Creative Writing - The Environment
potpouri van stories, foto's, gedagtes, goue vroue
'n Storie oor die wêreld, vir die wêreld.
Op wandel in de natuur met zijn ontelbare geheimen
Aalsie sê:"Sommer vir die lekker!"
persoonlike blog - cam venter
Lees, praat, skryf, luister ALS IN AFRIKAANS
Simone Foedrowitz - Naturfotografie +
Perdebytjie se nes 